Na onze laatste tocht in 2023 (de camino del Norte) had ik toch wel weer zin om een langere tocht te lopen. Er waren nog de laatste restjes (camino de Salvador en de camino Inglès) die ik wilde doen en de tocht moest gemiddeld wel wat warmer en droger zijn dan afgelopen jaar en mocht best een aantal weken duren.
Mijn keuze viel dit keerop de camino de Mozárabe van Almería via Granada en Córdoba naar Mérida.
Daarna zou ik, afhankelijk van de tijd en de zin, bekijken of ik verder zou gaan naar Léon en Ferrol.
In eerste instantie had ik niet zo’n beeld bij de camino de Mozárabe voor wat betreft overnachtingen en faciliteiten.
Bij de voorbereiding in april bleek echter dat er best veel overnachtingsmogelijkheden zijn. Slechts een paar etappes waren vrij lang met weinig faciliteiten onderweg, zodat die nog gesplitst moesten worden. Ook met de horeca onderweg leek het alleszins mee te vallen.
Doordat ik voornamelijk in het zuiden van Spanje zou lopen, kon ik de mee te nemen inventaris van mijn rugzak ook wel wat aanpassen.
De keuze was om begin september te vertrekken naar Málaga. Daarna per bus richting Almería om vandaar te starten.
In juli kon ik, na een oefenrondje via de Nieuwkuijkse Wiel, niet goed uit mijn woorden komen. Gevolg was dat ik, na constateren, binnen 25 minuten op de spoedeisen hulp van het JBZ in de scan en aan de slangen en draden lag. Er werd geen stolsel waargenomen, maar er was wel sprake van een CVA-tje (Cerebro Vasculair Accident/ hersenbloeding of -infarct).
Na een observatie nacht kon ik weer naar huis en ik voelde me uitstekend.
Geen enkele reden dus om de tocht niet te starten in september.
Hoe mijn belevenissen tijdens deze tocht waren, lees het in het volgende reisverhaal.