• webslider 01.jpg
  • webslider 02.jpg
  • webslider 03.jpg
  • webslider 04.jpg
  • webslider 05.jpg
  • webslider 06.jpg
  • webslider 07.jpg
  • webslider 08.jpg
  • webslider 09.jpg
  • webslider 10.jpg

woensdag 29 mei 2019 = Tres Cantos - Manzanares el Real
via Colmenar Viejo
29 km – totaal 59 km

Na een laatste, zeer luidruchtige, nacht met veel herrie en dus weinig slaap, had ik het idee dat ik afgelopen nacht beter zou slapen. Maar nee dus. Ik was wel tot een uur of 2-3 wakker in mijn beveiligde en zeer rustige onderkomen in het gemeentehuis. Waarschijnlijk door de warmte.
Om 5 uur stond ik weer op. Om 6 uur moest ik het gemeentehuis hebben verlaten en ik heb normaal gesproken wel enige tijd nodig in de ochtend om wakker te worden, me te wassen en te scheren en op mijn gemak een beetje in de wereld terecht te komen. Wat sap en yoghurt en fruit met wat kaak genuttigd en dan klaar voor de dag.
Om 6 uur was het buiten nog niet licht, maar wel behoorlijk fris. Vlak om de hoek bij het gemeentehuis was een churraria die al om 6 uur geopend was en waar ik dus koffie kon drinken. Het was er al behoorlijk druk met vroege werkers.
Om 7 uur vertrokken richting Colmenar Viejo, ca 2½ uur. Een prachtig landschap, maar wel heel veel hoogte meters. Constant heuveltje op en heuveltje af. Nog geen hoge bergen, maar toch! Wel een schitterend gebied; stenig, rotsig, olijven. Het laatste stuk naar Colmenar Viejo ging stevig omhoog en ik was dan ook doornat toen ik in het plaatsje aankwam. Ik had mijn donsjack nog aan en dat ademt niet echt. Moest dus ook eerst wat drogen.



Het tweede stuk naar Manzanares el Real is zo mogelijk nog rotsiger. Je moet echt uitkijken waar je je voeten zet om niet weg te glijden. Als het nat is, kun je hier onderweg je lol wel op en moet je voorzichtig zijn. Ik moet wel aan Cath denken op dit soort paden.
Tussen Colmenar Viejo en Manzanares el Real (ca 13 km) is niets te krijgen. Twee keer gerust met water en kaakjes. Het was niet extreem warm (ca 25° C), maar er was evenmin enige beschutting.
Ik had afgesproken dat ik contact zou opnemen als ik in Manzanares aankwam. Eerst maar wat gerust en gedronken bij een bar/ restaurant aan het begin van het plaatsje.
Ray kwam me ophalen bij de rotonde vlakbij waar ik zat voor verbijf in “la Encomienda”.
Een pelgrims cabana van Ray en Rosa (pelgrims) met 2 stapelbedden, een los bed, keukentje en goede douche. Warm eten en ontbijten kan ik bij Ray y Rosa en dat doe ik ook.
De cabana heeft uitzicht op de Embalse de Santillana. Kortom een schitterende plek. Ik zal vannacht vast beter slapen. Morgenochtend na ontbijt om 07.45 uur brengt Ray me weer terug naar de rotonde en gaat daarna weer aan zijn werk.
Ik kan vandaar weer verder mijn weg vervolgen naar Cercedilla, net voor de eerste echte bergen, 700 en 900 meter.