donderdag 21-06-2012 = Orense - San Christovo de Cea
22 km - totaal 1129 km
Na een kleine omweg om bij de rivier te komen, waren we net aan het begin van de Puente Romano. Grote verrassing. Stephan, vorig jaar op de Via de la Plata ontmoet, kwam ons van de brug af tegemoet gelopen. Hij was weer onderweg en kwam naar Orense terug. 's-Avonds zagen we hem trouwens weer in Cea, want Santiago beviel hem toch niet zo.
Het eerste stuk Orense uit was druk, luidruchtig en groezelig.
Daarna via een zijweg naar het viaductje, dat toegang gaf tot de zeer steile klim, waar ik vorig jaar nog over grapte. Toen we er destijds n.l. aankwamen en we in de verte de berg zagen liggen, wees ik Cath in de hoogte op enkele sparren~/ dennenbomen, met de opmerking: "De derde van links, daar moeten we naartoe". Ik verkeerde in de veronderstelling dat er wel ergens een weg naar links of rechts zou zijn, via welke we om de berg heen zouden gaan. Niet dus.
In het viaduct zat ditmaal een cementauto vast, zodat de doorgang wat verstoord was. Na wat geschuur en gekras en veel aanwijzingen, kon hij achteruit weer het viaduct uit. Waar zo snel allerlei (verkeer)deskundigen vandaan komen, is mij altijd een raadsel. Na het tunneltje 2½ km steil (19%) omhoog; een stevige klim.
Het restaurantje waar we vorig jaar (bij toeval) wat koffie konden krijgen, was nog gesloten. Toch maar even langs de kant van de weg gepauzeerd, wat gegeten en gedronken. 2-3 minuten nadat Cath was vertrokken, kwam er een vrouw met een sleutel en die wilde nog wel koffie voor me maken, maar ik ging ook maar door.
Mooi pad verder. Bosachtig/ heuvelachtig/ licht glooiend op en naar. In Reguengo (dorpje) zag ik een barretje langs de weg. César. Primitief, maar erg gezellig. Hij had zijn vrouw in Rotterdam (Bergweg) leren kennen. Die werkte er destijds en hij was toen chauffeur. Hij was inmiddels 34 jaar getrouwd, had een huis in Orense en hier een pelgrimsstop. Koffie/ sterke drank (eigen brouw) en mooie verhalen. Mooie kerel.
Verder door een mooi landschap naar Cea. Onderweg wat wijn gehaald voor als Cath aankomt in de herberg. Iris, Marlene en Henny waren er ook al. Iris is een Duitse die we voor het eerst in Laza hebben gezien en Henny is de vriendin van Marlene, die het laatste stuk vanaf Orense met haar meeloopt. Samen wat gedronken. Later kwam ook Stephan plots opdraven. Orense was hem niet zo bevallen dus hij was maar weer doorgegaan. 's-Middags/'s-avonds in Cea op het Plaza Mayor wat gedronken en bijgepraat.
Mooie tocht, leuke mensen. Nog een paar dagen en dan is het weer voorbij.