woensdag 7 september 2022
Bayonne

Afgelopen nacht zeer matig geslapen; erg warm en een duf hoofd. Rob, (NL pelgrim uit Breda) kwam een uur of 11 in de hostel en rommelde nog enige tijd. Rumoerige omgeving zo vlak onder de catedral.
Na het ontbijt vertrokken de aanwezige pelgrims voor richting huis of richting de noord route. Nog een tijdje met Rob gepraat. Een echte globetrotter (Australië, Azië), die enig tijd in Bilbao had gewoond en gewerkt en dus goed Spaans sprak. Trouwens ook Frans. Rob had een praktische (Osprey, Athlon 24) rugzak met openslaande achterzijde; redelijk compact. Zal eens kijken of die (of vergelijkbaar) nog geleverd wordt. Toen ik de mensen zag vertrekken, kreeg ik ook wel weer zin om op pad te gaan.
Na ontbijt en een douche naar de catedral voor een stempel etc.
Véronique is een aardige dame/ hospitalera (beetje aanwezig??). Ze bood aan om me naar de catedral te begeleiden voor een bijzonder stempel. Zij kent daar de mensen en de weg.
We kwamen in de sacristie en een ander heiligdom en inderdaad een apart stempel. Ook het “standaard” stempel heb ik maar laten zetten (ik heb er nu dus 2), alvorens nog een ronde te maken langs een expositie van oude uniformen en gewaden.
Na de catedral tijd voor koffie op een terras. Véronique kwam ook weer langs na de ronde met haar hondje (chihuahua-achtig). Heb haar maar voor de koffie uitgenodigd.

Vervolgens naar de botanische tuin van Bayonne. Er kwam een mager zonnetje door en ik probeerde eerst maar op een bankje voor morgen een slaapplaats te reserveren. De eerste keus was gesloten en de eigenaar van de tweede keus wist niet of er plaats was, maar zou terugbellen als dat wel bekend was. Later, vanaf een uur of twaalf half één, maar terugbellen.
Toen ik op een terras de lunch gebruikte, om een uur of één, werd ik teruggebeld. Er was nog plaats; meteen maar aangegeven dat ik er graag gebruik van maakte. Voortaan toch maar een dag eerder informeren of er plek en/ of plaats is onderweg.
Het was inmiddels best lekker weer geworden, zij het een frisse wind, maar goed uit te houden. Dagje stad slenteren.
De ene helft van Bayonne (catedral kant) is best aantrekkelijk, maar erg toeristisch. De andere zijde van de Nive (Petit Bayonne) ziet er wat grauw uit en is een beetje verpauperd. Wel erg veel studenten in die wijk en eetgelegenheden en terrassen langs de Nive. Zeer levendige omgeving.
Om een uur of half zes eerst maar wat gaan rusten na een slenterdag. Daarna nog wat eten in Petit Bayonne langs de rivier en niet al te laat op stap. Temperatuur is goed voor een terrasmaaltijd.
Doordat ik morgen een andere slaapplaats heb, dan eerder bedacht, is de afstand ook wat korter. Ook wel goed om de reis te beginnen!
Achteraf weet ik niet goed waarom ik een dag in Bayonne wilde blijven. De stad is niet écht bijzonder.

donderdag 8 september 2022
Bayonne - Espelette
25 km – totaal 25 km

Ik kon vanochtend vroeg op weg. Véronique had om 08.00 uur een afspraak en ik kon om 07.00 uur ontbijten. Komt mooi uit. Om 07.30 op stap. Het eerste deel naar Ustaritz, langs de Nive, gaat uitstekend. Goed aangegeven, maar je kon ook niet veel anders langs de rivier. Mooie omgeving. Wel een asfalt (fiets)pad. Veel joggers en fietsers.
Ca 3 uur later ben ik bij Ustaritz. Geen idee hoe groot het plaatsje is, dus maar de eerste de beste gelegenheid voor koffie benut. Het was een barretje tegenover het St. Joseph college/ kerk. Achteraf meer bedoeld voor de jeugd/ scholieren van het college. Nadat ik er weer vertrokken was, kwam ik meer (en gezelligere) gelegenheden tegen voor koffie en koek.
Echter geen aanwijzingen voor vervolg van de camino de Baztán.

Tijdje in de oorspronkelijke richting langs de Nive gelopen, maar geen camino aanwijzingen.
Toen ik na enige tijd de rivier zou oversteken, wist ik dat dat niet goed was.
Route ingevoerd in Google Maps en daar maar op gelopen. Weer veel asfalt en erg warm.
Onderweg zag ik hier en daar wel een Jacobs-sticker op een boom en/ of lantarenpaal (ik liep dus wel in de goede richting), maar dat waren geen originele camino route aanwijzingen.
Om een uur of 2 in Espelette. In de omgeving werd veel peper verbouwd en het dorp was een “peperdorp”. Overal pepers. Aan de muren in het plaatsje, in de winkels, op de markt, waar je ook keek. Met veel toeristen om peper te kopen en/ of te fotograferen.
Het dorpje was groter dan ik me had voorgesteld. Andy le Bleu is een schilder met een groot huis (chambre d’hôte) met daarin veel blauwe kunst en een permanente expositie en best veel kijkers/ kopers in de korte tijd dat ik even in de tuin zat bij te komen van de warmte van de reis.
Gedoucht, even op bed gelegen en daarna drank en wat eten. Gezellig centrum/ plaatsje.
Ben benieuwd hoe het na 18.00 uur is als de toeristen zijn vertrokken.
Morgen een langer stuk naar Elizondo (ca 30 km). Moet maar zien of de wegaanduidingen wat vriendelijker en talrijker zijn en liefst wat meer schaduw.
Proberen niet te laat te vertrekken.

vrijdag 9 september 2022
Espelette - Elizondo
43 km – totaal 68 km

Gisteravond laat (22.00-22.30) kwam er nog een Fransman (Betiste) aan. Hij kwam uit St. Jean Pied de Port en ging vandaag naar Hendaye. Enorme afstanden en wilde vandaag om 05.00 uur vertrekken (is ook gelukt). Volgens mij een zeer afgetrainde bikkel.
Ik kon vroeg ontbijten en dus om ca 07.30 uur op pad. Wel de poncho om!
Afgelopen nacht had het enorm geregend en geonweerd en dat werd voor de komende ochtend/ middag ook verwacht.
Het dorp uit ging vrij voorspoedig; maar hoe moeilijk kan dat ook zijn. Er was één aanwijzing linksaf langs de markt en daarna kon je eigenlijk niets anders dan een autoweg oversteken het bos in. Stijgend, dat wel en een permanente regen.
Het eerste deel ging nog redelijk langs een asfalt weggetje. Ik liep wel met Google Maps, want na de eerste aanwijzing in het dorp had ik geen andere camino pijlen of iets dergelijks gezien. Het was voornamelijk het weggetje volgen in de gestaag vallende regen.
Op enig moment bij een verlaten boerderij was het uit met de pret (voor zover je daarvan kon spreken). Een onregelmatig rotspad, dat glibberig omhoog voerde, lag voor.
Mistig, nevelig en constante, stevige, vlaagachtige regen. Eigenlijk raakte ik toen het zicht op de route al kwijt, lopend in het niemandsland.

Om een uur of twaalf brak de lucht wat en leek het iets lichter te worden, maar erg wisselend. Op een bepaald moment ben je zo doorweekt dat het eigenlijk niet veel meer uitmaakt wat je doet, je loopt maar door. Veel klimmen en dalen. Eerst 300 meter omhoog en daarna weer dalen naar 50 – 100 meter en dan weer omhoog naar ca 600 meter. Langs een geiten en schapenpaadje, met rechts schapen op de heuvel en links uitgebreid zicht op het dal beneden. Een groot rotsblok verspert het pad, rechts is de dicht met doorn begroeide helling en rechts het dal, zodat je op handen en knieën over het rotsblok moet zien te komen. Met een rugzak op je rug maakt dat toch een instabiel geheel en eist wel veel aandacht!
Na een uur of 5-6 gelopen te hebben een soort vijfsprong en een aanwijzing naar een venta/ restaurantachtige gelegenheid ca 500 meter verder omlaag. Die kant dan maar op om nader te informeren waar ik ergens ben. Een bus komt er niet en taxi’s wagen meestal hun auto niet aan de rotsachtige weggetjes. Na wat gedronken en gegeten krijg ik uitleg van de kok. Je gaat eerst weer terug naar boven naar de vijfsprong, dan links, ca 5 km (wel een redelijk vlakke piste, dat wel) en dan een bocht naar rechts en na ca 3 km kom je dan aan een autoweg. Hij had het zelfs voor me getekend. Toen ik bij de vijfspong kwam, bleek dat ik het schetsje vergeten was mee te nemen. Na een uur of 2 kwam ik inderdaad bij de N121B; langs deze weg is toch wat meer kans op een lift. Dus de gewenste richting ingeslagen.
Rond een uur of vier zag ik een afstandsbord: 12 km naar Elizondo.
Ik zou dus best om 18 – 18.30 uur in Elizondo kunnen zijn, maar eerlijk gezegd had ik de benen niet meer en ook mijn gevoel om te lopen, liet me een beetje in de steek.
Na een tijdje liep ik langs een soort mini camping/ camper parkeerplaats.
Ik besloot om nog even te pauzeren en wat te eten en te drinken van wat ik in mijn rugzak had.
Een Duits echtpaar van de camping wilde me wel een eindje richting Elizondo rijden. Zij sloegen wel eerder een andere weg in, maar toch weer een stukje verder op weg. Toen ik bij de herberg in Elizondo aankwam, stond mijn teller op ca 43 km; toch wel een zware dag geweest. Moet maar kijken wat ik morgen ga doen.
’s-Avonds tijdens de maaltijd zag ik op tv dat de Britse koningin was overleden. Zeer veel historie en hoe moet het nu verder in het V.K.
Dat idee had ik voor mezelf trouwens ook wel.

zaterdag 10 september 2022
Elizondo - Olagüe
48 km – totaal 116 km

Gisteravond had ik bedacht dat ik na de tocht van gisteren maar een rust(ige) dag zou houden en Berroeta overslaan. In dat dorp was wel een slaapplaats/ herberg, maar geen enkele voorziening in de vorm van een bar, restaurant, winkeltje, of iets dergelijks. Dat vond ik wel erg sober en daar had ik nu geen enkele behoefte aan. Dus maar een busreis richting Pamplona. De eerste bus ging zaterdags al om 06.45 uur en dat vond ik wel erg vroeg.
Ik had gebeld naar Olagüe en daar was altijd plaats in de pelgrimsherberg. Wat ik daarvan moest denken? ik wist het niet.
De ochtend dus maar in Elizondo doorgebracht na uitgebreid Spaans ontbijt (tostadas, zumo en koffie). De eerstvolgende bus zou om 13.45 uur vertrekken en de reis duurt een klein uur. Een tijdje gezocht naar een bushalte, maar die kon ik in eerste instantie niet vinden.

Achteraf was het begin en eindpunt in de garage. Maar die zat achter een gesloten kanteldeur. Ik zat ernaast op een terras aan de koffie, zonder dat ik dat wist, dus eerst nog enige tijd op zoek naar de halte.
Het dorp stelt overigens niet zo veel voor, maar het was inmiddels zonnig geworden en de temperatuur was zeer aangenaam. Tijd doorgebracht.
Rond een uur of 3 in Olagüe. In de herberg was al iemand binnen. Viktoria, een Slovaakse vrouw. Zij kwam uit Pamplona gelopen en wilde verder naar de camino del norte. De hospitalera zou in de avond langskomen. Eerst maar geïnstalleerd en samen wat gedronken. Er was een bar/ restaurant waar je later op de avond wat kon eten en er was een (mini) winkeltje waar je iets voor ontbijt kon kopen (magdalena’s/ sap en zoutjes) voor morgenochtend. De bar was pas om 09.00 uur open.
Gebeld/ contact gezocht met Villar; zij werkt echter in het weekend en is in Madrid.
Lorenzo zou wel in Pamplona zijn. Gebeld, maar hij vertrok eerder uit Pamplona dan dat ik er zou aankomen.
Verschillende herbergen in Pamplona gebeld, maar allemaal waren ze voor het weekend volgeboekt. Kennelijk erg druk op de Francés. Ik stop daarom maar enkele kms vóór Pamplona in Trinidad de Arre. Heb een goede herinnering aan dat plaatsje.
Ik heb echter wel een onbestemd gevoel over óf en hoe verder. Ik zie wel.