• webslider 01.jpg
  • webslider 02.jpg
  • webslider 03.jpg
  • webslider 04.jpg
  • webslider 05.jpg
  • webslider 06.jpg
  • webslider 07.jpg
  • webslider 08.jpg
  • webslider 09.jpg
  • webslider 10.jpg

 

... toch weer plannen voor op weg ...

Afgelopen jaar (2017) was er dus niets van gekomen. Van mijn 11e tocht naar Santiago de Compostela.

tussen cavaleiro en almograve
tussen cavaleiro en almograve
Catharina was druk met revalidatie en herstel van haar linkerarm en ik met zorg en gedoe eromheen.
Toen in het voorjaar 2018 duidelijk werd dat het wel érg goed ging met Cath haar arm en dat er (als daar al sprake van zal zijn) dit jaar zeker niet geopereerd zal gaan worden, heb ik de plannen en eerdere voorbereidingen voor mijn tocht door Portugal maar uit de mottenballen gehaald.

Vertrekdatum vastgesteld op zondag 6 mei 2018. Samen te vliegen van Eindhoven naar Faro. Enkele dagen bij Ans en Jos in Ayamonte. Catharina wil daarna met de trein naar het noorden (Santiago en vandaar lopend naar Fisterra) en ik vertrek dan dinsdag richting Tavira in Portugal.
 
En hoe het verder gaat?? Normaal gesproken ben ik eind juni weer terug in Vlijmen en dan zal ik mijn belevenissen in Portugal wel weer op deze site bekend maken.
En ook dit keer toch weer iets anders gegaan dan eerder bedacht; maar dat kun je lezen bij het reisverhaal.
 
Tot zolang:  Buen Camino
 
 
... wat in het vat zit ...

Eind april 2017 Catharina en Henriette naar het vliegveld in Eindhoven gebracht voor hun tocht van Assisi naar Rome.

Op 3 mei in de avond werd ik opgebeld.
Cath ligt in een ziekenhuis in Italië; zij is van het pad omlaag op een rots gevallen. Haar linkerschouder en arm zijn ernstig beschadigd.
Op dat moment nog onduidelijk wat en hoe.
Op 9 mei kwamen we terug in NL en sindsdien revalideert Catharina, omdat de zenuwfunctie in haar linkerarm (nog) niet functioneert zoals voorheen.

Vanaf die datum ook ben ik dus min of meer mantelzorger. Gevolg hiervan was dat ik dit jaar (2017) niet richting Santiago ben gelopen.
Wanneer dat wel weer gaat gebeuren: ik weet het niet.

De elfde keer wordt dus nog even uitgesteld (trouwens: 11 is ook een "gek"-getal, dus waarom zou je gaan??).
Maar als het zover is (geweest), dan kunt u dat hier waarschijnlijk wel weer lezen.


... de eerste plannen ...

Vorig jaar (2016), lopend in de schitterende gedeelten tussen Monserrat en Logroño, bekroop me wel weer het gevoel dat het mijn laatste tocht zou kunnen zijn. Weer die stille stukken, zonder al te veel medepelgrims. Weinig echte pelgrimsherbergen met lotgenoten. Na Logroño werd het uiteraard anders, maar toch.

Maar na een najaar, waarin je met foto’s en het reisverhaal bezig bent van de afgelopen tocht, gaat het toch weer kriebelen. 
Maar welke route te kiezen?
Waarom loop je niet in Italië? Schotland en/ of Ierland zijn ook prachtig! 
Vast wel! Maar ik vind het eigenlijk zo leuk om in Santiago aan te komen. Dus daarom.

In de Jacobsstaf nr 110 stond een artikeltje van Freek van der Veen over Tavira, een stad met een roemrijk verleden. Aan vrienden in de buurt de informatie gevraagd, die in de Jacobskerk aldaar beschikbaar zou zijn. Bleek te gaan over de Camino Baesuris, de oostelijke route door Portugal. 
Maar om nu weer voor een aantal weken door een leeg binnenland te lopen, daar had ik ook niet zoveel trek in. De andere kant op naar de kust, dat zou het worden.

De vertrekdatum vastgesteld op 15 mei 2017 met vertrek naar Faro.